Email this article 
Abstract
Eğitim her çağda insanın daha iyi yetişmesini ve yaşamasını amaçlayan bir süreçtir. Toplumlar eğitimlerini kurdukları sistemler aracılığıyla gerçekleştirirler. Türk toplumunda ise eğitim, Türk Milli Eğitim Sistemi içinde yer alan yaygın ve örgün kurumlarından oluşmaktadır. Örgün eğitimin ilk basamağını oluşturan okul öncesi eğitimi, Milli Eğitim Gençlik ve Spor Bakanlığının kurumlaşmış diğer eğitim dilimlerine kıyasla çok yenidir. Varlığı çok eskilere dayanmasına karşın yaygınlaştırma çabaları ancak 1960 yıllarından sonra hız kazanmıştır. Bütün dünyada yapılan araştırmalar sonucunda yeni eğitim uygulamaları çocuların okul öncesi hayat tecrübelerinin ileriki yıllarda gelişimlerini etkileyen en önemli faktörlerden biri olduğunu ortaya koymaktadır. 1739 sayılı Milli Eğitim temel kanununun 19. maddesinde "Okul Öncesi Eğitimi, mecburi ilk öğretim çağına gelmemiş çocukların eğitimini kapsar". denilmektedir (1).
