Viyolonsel Eğitiminde Hicaz Saz Semâilerinin Kullanımına Yönelik Bir Model Önerisi

Osman Önder, Gökay Yıldız, Rasim Erol Demirbatır

ÖZ

Bu araştırma, viyolonsel eğitiminde hicaz saz semâilerinin kullanımına yönelik bir model önerisi oluşturmak ve oluşturulan modelin viyolonsel öğrencilerinin hicaz saz semâilerini seslendirmede karşılaştıkları güçlüklerin giderilmesinde ne derecede etkili olduğunu tespit etmek amacıyla yapılmıştır. Bu araştırmada iki yöntem bir arada kullanılmıştır. Bu yöntemler tarama modeli (betimsel) ve deneme modelidir (deneysel). Araştırmanın çalışma grubunu 8 viyolonsel öğrencisi oluşturmaktadır. Yusuf Paşa’nın hicaz hümâyûn saz semâisi araştırmada kullanılmak üzere viyolonsele uyarlanmış ve çalışma grubu öğrencileri tarafından seslendirilerek öğrencilerin bu saz semâisini seslendirmede karşılaştıkları güçlükler tespit edilmiştir. Öğrencilerin karşılaştıkları güçlüklerin giderilmesine yönelik alıştırmaları içeren altı bölümlük bir model önerisi geliştirilmiştir. Oluşturulan alıştırmalar deney grubundaki öğrencilere altı hafta süreyle çalıştırılmıştır. Deneysel aşamasında “kontrol gruplu öntest-sontest” deseni uygulanan çalışmada elde edilen veriler parametrik testlerden t testi kullanılarak analiz edilmiştir. T testi sonuçlarına göre deney ve kontrol grubundaki öğrencilerin sontest puanları arasında istatistiksel olarak deney grubu lehine anlamlı bir fark olduğu görülmüştür. Araştırma sonucunda, oluşturulan model önerisinin viyolonsel öğrencilerinin hicaz hümâyûn saz semâisini seslendirmede karşılaştıkları güçlüklerin giderilmesinde etkili olduğu saptanmıştır.

ANAHTAR KELİMELER

Çalgı eğitimi, Viyolonsel, Hicaz makamı, Saz semâisi, Model önerisi


DOI: http://dx.doi.org/10.15390/EB.2022.10805

Creative Commons License
Bu çalışma Creative Commons Alıntı 4.0 Uluslararası Lisansı ile lisanslanmıştır.